يه بغض بزرگ تو گلومه بابت تموم شدنش.
آخرش مثل قسمت آخر ريپلاي ١٩٨٨ بود؛كاملا واقعي و يك شكنجه روحي كامل.
چندين بار ديگه اين كتابو خواهم خوند ولي ديگه هيچوقت چند فصل آخرشو نميخونم

به عنوان کسی که خاطرات کودکی زیادی در روستای اجدادی خودش داره این کتاب منو پرت میکنه به دلتنگی کوچه‌های تنگ و باغ های سبز تابستونیِ اونجا:') هیچوقت گروه دوستایی به شیرینی اینها نداشتم اما چقدر دوستشون دارم و چقدر باهاشون همینجا زندگی کردم و دلم براشون تنگ میشه...more

وقتی یه نویسنده انقدر عاشق محل زندگیشه و بهش عشق می ورزه، دست آخر اینجوری پیش میره که دلت میخواد تو هم همونجا نفس بکشی، روی همون خاک قدم بزنی و همونجا ریشه کنی.
فکر کنم تا دنیا دنیاست و صحرا نفسش برقراره، قدم زدن توی سرزمین مونتگمری، براش قشنگ ترین آرزو باشه.
خوندن قصه های جزیره برام تازگی داشت. میدون

3,5
O wiele lepsza od Historynki! A może to świetny audiobook?

طرزی که نویسنده آدمو میبره به آخر داستان شگفت انگیزه، انگار خودت نشستی یه گوشه و تغییر زندگی و بزرگ شدن بچه هاتو می‌بینی